Wah-Wah Whispers

Ever since he released his music in the early '80s, Michel Banabila has been hard to pinpoint to a specific genre or style. His musical output includes jazz, experimental cut-up electronics, world music (especially influenced by the Fourth World music as developed by Jon Hassell), New Age, eclectic pop tunes, music for dance or other stage projects, and soundtracks for TV productions. Wah-Wah Whispers focuses on Banabila's more recent output. It is a collection of works showcasing many facets of his music: a journey visiting the minimal and cinematic sample scape in the opener Take Me There, a robotic reggae-like rhythm (Tic Tac), contemplative ambient / fourth world scenes evolving into a downright funky beat (Hidden Story), the synth version of Secunde, and more. The album ends with a kaleidoscope of atmospheres gradually building up to a noise climax in Narita (the only collaboration track on the album, with Rutger Zuydervelt / Machinefabriek). Reviews / quotes: JUNO DAILY: "With depth and diversity at every turn, at the very least this concise collection hints at the many styles of Banabila that lie in wait of intrepid explorers" (OW) SQUIDCO: A collection of compositions drawn from recent works by Michel Banabila, the composer performing alongside artists Rutger Zuydervelt, Yuko Parris, Cok Van Vuuren and All'n4tural, showcasing his flexibility in developing a variety of works that include cinematic sweeps, ambient/fourth world, sound and noise, and rhythm-based and synthetic. HHV MAG: Manche Musik ist auf so idiosynkratische Weise eigen, dass man Gefahr läuft, ihre Besonderheit zu überhören – oder sie gleich komplett zu überhören. Der Holländer Michel Banabila passt, wenn überhaupt, dann in diese Kategorie. Seit den 1980er Jahren veröffentlicht der Klangkünstler seine Aufnahmen, die abstrakte Ethno-Collagen, sehr entspannte elektronische Groove-Nummern in gemäßigtem Tempo oder auch Field Recordings gern schon mal in ein und demselben Stück kombinieren. Mittlerweile sind von ihm ziemlich viele Alben erschienen, seit einigen Jahren veröffentlicht er bevorzugt auf seinem Label Tapu Records. Das Hamburger Label Bureau B hatte 2016 mit der Compilation »Early Works / Things Popping Up from the Past« einen ersten kleinen Einblick in seine Anfangsjahre gegeben. Mit Wah-Wah Whispers sind jetzt seine jüngeren Veröffentlichungen zwischen 2013 und 2020 dran. Auch hier bildet die für Banabila typische Mischung, die schon in seinen frühen Aufnahmen entwickelt ist, die Klammer der acht etwas ausgedehnteren Nummern. Im Titelstück dieser Compilation verneigt er sich dabei recht vernehmlich vor einem seiner Einflüsse: Sowohl der verfremdete Trompeten (?)-Klang als auch die digitale diskrete Perkussion lassen als Vorbild die Fourth World Music von Jon Hassell erkennen. Eine ebenfalls sehr eigene Inspiration, was für Michel Banabilas Kosmos als Referenz allemal in Ordnung geht. Ein Klangforscher, der unaufdringlich für sich einnimmt. (Tim Caspar Boehme) MOORS MAGAZINE: Bureau B heeft een schitterende plaat samengesteld onder de titel Wah-Wah Whispers. De plaat is zowel op vinyl als op cd te krijgen, maar ook gewoon digitaal, in dit geval zou ik je de vinyl plaat met de schitterende hoes absoluut willen aanraden. De muziek is gekozen op de soundscape-achtige kwaliteit, lijkt het wel, en je hoort dan ook muziek die langzaam voort lijkt te kabbelen en meanderen, terwijl als je even wat beter luistert er zo verschrikkelijk veel in de details gebeurt dat je gelijk op het puntje van je stoel zit. Meeslepende groeimuziek is dit, en de platenmaatschappij heeft goed werk verricht, want het is een heel mooi afgewogen en uitgebalanceerd album geworden. Een absolute aanrader. (Holly Moors) BABYBLAUE SEITEN: "Eine interessante Zusammenstellung, die wie gesagt einiges an Vielfalt bietet, und zwar zwischen Elektronik, Fourth World Music, Ambient, Postrock und einigen Arrangements, für die es wahrscheinlich noch keine stilistischen Schubladen gibt" (Siggy Zielinski) SCHADUWKABINET/SUBJECTIVISTEN: "Dit nieuwe album vormt de perfecte instapplaat voor degene die Banabila nog niet zo goed kennen, maar ook voor de fans is dit een originele schakering van muziekstukken, die van toegevoegde waarde is. Banabila is en blijft een schitterend unicum" (JanWillem Broek) VITAL WEEKLY 1276: "The perfect introduction to this fantastic composer's recent output" (FdW) LIBERO BLOG: Electronica sperimentale pervade l'aria della stanza chiusa. Wah - Wah Whispers esplode di enorme originalità e creatività. Nubi polverose si addensano all'orizzonte, ed i battiti di queste composizioni martellano il loro sapere. In questa opera si esercitano poteri distanti. Nessuna manipolazione, solo esercizio di stile e classe. Classe innata per un suono che invade l'etere. Note complicate e mirabili che nascondono l'amarezza di fondo. Tutto è preciso in queste canzoni. Loop che sognano territori impervi per ricordarsi di potere dimenticare... (Claudio Baroni) POPUNIE: Het gerenommeerde Hamburgse label Bureau B bracht een uitmuntende compilatie uit met daarop werk dat de Rotterdamse ambient grootmeester Michel Banabila (1961) maakte tussen 2001 en 2020. Sinds begin jaren ’80 zijn releases verschenen laat Banabila een grote veelzijdigheid horen. De omvangrijke muzikale output omvat immers o.a. jazz, experimentele versneden elektronica, wereldmuziek (geïnspireerd op het ‘4th World’ werk zoals dat ontwikkeld werd door trompettist Jon Hassell), new age, eclectische popmelodieën, muziek voor dans of andere podiumprojecten en soundtracks voor tv-producties. Wah-Wah Whispers concentreert zich vooral op de output van Banabila sinds 2013. Het is een uitgebalanceerde verzameling van acht werken die de vele facetten van zijn muziek laten zien: een reis langs de minimale ‘sample scape’ in de opener Take Me There, het robotachtig ‘motorik’ ritme van Tic Tac, contemplatieve ambient in Hidden Story die evolueert naar een regelrechte funky beat, de synth-versie van Secunde en meer. Het album eindigt met Narita, een caleidoscoop van sferen die geleidelijk opbouwen tot een fraaie noisy climax. Dit laatste nummer kent de enige samenwerking op dit album en wel met die andere ambient gigant uit Rotterdam; Rutger Zuydervelt (Machinefabriek). De lp uitgave kent een eerste oplage met 500 exemplaren op ‘clear’ vinyl en die zal ongetwijfeld snel uitverkocht raken. Al met al vormt Wah-Wah Whispers het ideale album om kennis te maken met deze bijzondere artiest! NOWAMUZYKA: Niemiecka wytwórnia Bureau B przygotowała bardzo ciekawą kompilację nagrań Michela Banabila. Mija już prawie 40 lat od ukazania się debiutanckiego albumu Banabili, pt. Marilli, a całościowo jego katalog liczy sobie kilkadziesiąt pozycji. Twórczość Michela to niesamowicie szerokie spektrum wpływów i gatunków, miał etapy fascynacji jazzem, eksperymentalną cut-upową elektroniką, muzyką świata (w szczególności Czwartym Światem Jona Hassella), new age’em czy nawet eklektycznym popem. Wielokrotnie tworzył muzykę na potrzeby spektakli tanecznych lub produkcji telewizyjnych. To już nie pierwszy raz kiedy dostajemy od Bureau B autorski przegląd twórczości holenderskiego artysty. W 2016 roku opisałem inną składankę opublikowaną przez ten niemiecki label, czyli Early Works / Things popping up from the past, gdzie wydawcy zebrali nagrania Banabili z lat 80. W tym samym roku wyszła też kompilacja Tapu Sampler, na której z kolei znalazły się kompozycje z lat 2007-2015. W takim razie, co przynosi Wah​-​Wah Whispers? Zbiór ośmiu kompozycji zarejestrowanych przez Holendra w okresie 2013-2020, z wyjątkiem dubowo-eksperymentalnego nagrania Tic Tac pochodzącego jeszcze z 2001 roku. Wah​-​Wah Whispers otwiera dobrze mi znany fragment Take Me There (oryginalnie pojawił się na EP-ce Jump Cuts – recenzja). Ujmująco wypadają Branches (Always There / 2020) i Out Of Sync (Just Above The Surface / 2018) przypominające nastrojem wydawnictwo mikrokolektywu Cloud Ensemble (recenzja) tworzonego m.in. przez Banabilę i Grzegorza Bojanka. Hidden Story oscyluję zaś bliżej płyt Davida Sylviana, szczególnie słychać tu echa Dead Bees on a Cake. Syntezatorowo-fortepianowy Secunde z tanecznym beatem przyciągnie fanów Egopusher bądź solowych płyt Tobiasa Preisiga. Tytułowemu Wah-Wah Whispers zdecydowanie bliżej poziomowi na przecięciu Czwartego Świata Jona Hassella i skandynawskich emocji Arve Henriksena. Całość wieńczy Narita nagrany z Rutgerem Zuyderveltem aka Machinefabriek, powolnie stapiający melodię z noise’em. Wah​-​Wah Whispers jawi się jako trafnie uformowana cząstka „wykrojona” z ogromnego dorobku Michela Banabily, pokazująca różne oblicza twórczości Holendra. Można potraktować ten zbiór nagrań jako swego rodzaju przebieżkę rozbudzającą apetyt na rozpoczęcie dłuższej przygody z niecodzienną i niedocenioną muzyką Banabily (Łukasz Komła) KEYS AND CHORDS: De naam zal vermoedelijk geen belletje laten rinkelen. Nochtans is de Nederlander zowel in de muziek- als filmindustrie bekend voor zijn talloze bijdrages. Als soundartist weet hij perfect hoe welke sfeer op te roepen. Talloos zijn de samenwerkingen (Holger Czukay, Maarten Vos, Eric Vloeimans, Erkan Ogur,…) in evenveel landen van Polen over Rusland tot Japan. Pluis zijn website maar eens uit om te beseffen dat Michel Banabila niet zomaar de eerste de beste knopjesdraaier is. De elektronische composities op ‘Wah-Wah Whispers’ zijn stuk voor stuk mooi opgebouwd en triggeren door de meerlagigheid telkens een andere verbeelding. Ambient, world, experimental, minimalism; het passeert de spreekwoordelijke revue. Het compilatie-album wordt uitgebracht op 19/3/2021 bij Bureau B/Tapete Records op cd en clear vinyl. (Marino Serdons)