Hilarious Expedition

Theatre music. Originally made for 'Eiland' , (a theatre play by Orkater) , 'Beam Me Up' (multimedia performance by Angelika Oei & R.A. Verouden), 'Mama Please Call Me' (Tegenlicht documentary by Marije Meerman), and 'Never Let Go' (short film by Claudia Hauri). Note: The 2 CDr digipak release from 2005 was an extended mix with 41 tracks, without pauses. UNDOMUNDO: This double cd release called 'Hilarious Expedition' is pretty different from everything. This is a compilation from four theatre productions and two films, and pretty much experimental, it reminded me of Bertrand Burgalat's "Quadrille" soundtrack. It's composed of field work, pizicatto orchestra sounds, ambience, vocal snippets etc. It's really a Hilarious journey which spans over 41 songs. The pastoral orchestral song 'Bouwtekening' will give you the idea. (Mersenne-Twister).  CHAIN DLK: Hilarious Expedition is a very worthwhile listen--there are some great tracks to cherry-pick: "Salar's Dream," on Disc 1 with its sad Gypsy violin; the freaky, computer-voiced "Speech" and "My Brain Is Electric;" and the hushed, subtle menace of "Metals" on Disc 2. Most of the music is not "hilarious" at all, but downright somber and brooding. I would only recommend a work of this scope and magnitude (nearly two and a half hour's worth) to serious soundtrack enthusiasts (Perry Bathos). KWADRATUUR. BE: Een gelimiteerde dubbelcd met maar liefst 41 (!) tracks; de nieuwste uitgave van de Nederlandse ambientmeester Michel Banabila is niet bescheiden. Deze release is dan ook een geheel van gecomponeerde stukken voor theater en filmproducties in 2004. Hoewel deze bijdragen bij momenten muzikaal onderbouwd zijn, betreft het hier een hutsepot van erg filmische klankcombinaties waarbij de beelden enkel door de fantasie kunnen worden aangevuld. Zoals Banabila met vorige platen al duidelijk maakte: die fantasie mag erg weelderig genoemd worden. Voor zijn beeldende producties moet Banabila een onmetelijk groot klankarchief aangelegd hebben. Vooral de eerste plaat van deze dubbelaar bestaat uit niet meer dan een samenraapsel van verhakkelde geluiden, veelal afkomstig uit andere films of de straat, die af en toe met ver dreigende, elektronische impulsen werden aangevuld. Dat maakt het allemaal niet eenvoudig om te doorluisteren. Gelukkig heeft de man in deze collectie van impressies ook regelmatig wel degelijk muzikaal onderbouwde bijdragen gestopt. Die variëren van wandelende jazzstukken ('Betegelaars') over spookachtige walzen ('Plein (1)') tot diep industriële, elektronische stukken ('Shortwave') of ritmisch opgebouwde puzzels uit geluiden van straatwerken ('Overlast'). Verder steekt Michel Banabila zijn voorliefde voor de piano ook niet onder stoelen of banken en dat geeft vaak sfeervolle, rustgevende momenten tussen de soms drukke geluidscollages. Ook die worden echter regelmatig overgoten met een veelvoud aan achtergrondklanken die van op het marktplein, uit taalcassettes, b-films of andere geluidsbronnen afkomstig zijn. Een mooie uitzondering vormt de diepe triphop van 'Bicycle Exotica' die met een kabbelend loopje en een wandelende piano een sfeervol lied vormt dat doorheen de Amsterdamse achterbuurten zou kunnen klinken. Verder verraden titels als 'Oproer!', 'Vreemd Gesprek (1-2-3)' of 'Plein (1-2-3-4)' op het eerste schijfje echter abstracte muzikale onderwerpen. Het tweede schijfje bevat gelukkig een pak meer muzikale impressies en toont Banabila van zijn prachtige ambient-en dubkant. Heerlijk relaxte en zweverige elektronische bijdragen rusten op een bedje van triphop of teren op zelf uitgevonden ritmen die uit toverland ontsnapt lijken. Ook de met Sandhya Sanjana ingezongen bijdrage 'Speech' vormt een muzikale verheerlijking van Oosterse klanken en werd door het Japanse Respect Record ook mee opgenomen in zijn Ryukyu Underground sampler. Verder neemt de akoestische gitaar vaak de plaats in van de piano als sfeermaker, wat zorgt voor een erg warm en rijk gevoel. Drukte van geluiden heeft plaatsgemaakt voor minimalisme en dat maakt het tweede plaatje een stuk aangenamer dan het eerste. Op deze dubbelaar toont Banabila twee totaal verschillende muzikale aspecten van sfeerbeelden creëren. Het eerste plaatje leent zich met een veelheid van alledaagse klanken prima tot het aanvullen van toneel, terwijl het tweede zich met zijn filmische, sfeervolle impressies meer leent tot een filmische omkadering. Dat bewijst dat deze kunstenaar veel met zijn omgevingsgeluiden bezig is en goed weet wat hij doet. Verder levert dat in dit veelvoud van muzikale creaties niet enkel erg verrassende, maar ook erg mooie resultaten op. (Johan Giglot). VITAL WEEKLY 463: A very mixed bag this time from the dutch ambient master Michel Banabila, which proves that he is still very capable of a surprise. Maybe the variety can be explained by the fact that this double cd brings together work Banabila composed for six different occasions: four theatre productions and two films. But also Banabila seems to be in the mood for experiment. Not that he leaves the ambient-path, but he is trying hard to expand the universum of his approach of ambient music. Thirdly for the projects included here, Banabila worked with a even greater variety of musicians. Jazz and impro musicians from the Rotterdam scene as well as some more well known musicians like Ernst Reijeseger and Eric Vloeimans. Other musicians have a background in pop. His old mate Yasar Saka with whom he made two ethnic flavoured ambient cds in the past is also involved. All these aspects help to constitute the wide spectrum of Banabila's music. That Banabila is open for jazz influencens we already know since his third "Voiznoiz" album where he cooperated with trumpetter Eric Vloeimans. The critics let us know that this was a very succesfull collaboration. Maybe it's because of this succes that Banabila continues here to work with jazz and impro musicians. Again with Eric Vloeimans but also with more unorthodox musicians from the Rotterdam impro-scene. In melting together ambient and jazz his music is sometimes comparable to that of M.F.Cote. He is not afraid for extremes. He even combines ambient music with completely free improvised parts that are of a totally different order. For example, in a track like "Plein (1)" we hear a Rota-like filmtune, but the free improvised interludes give it a special twist. Of course we hear on this double the trip hop - with or without ethnic touch - as we know from earlier recordings. But other pieces offer a different meal: assemblages of fieldrecordings, often with the human voice in the center. "Mobiles" is a very funny piece based around the sounds of mobiles. The musical form perfectly illustrates our hasty and never ending culture of communication. "Phonema (2)" is a curious attempt of dadaistic soundpoetry, something one does not expect from Banabila. "Bouwtekening" ends with an orchestral climax that is never heard before in the work of Banabila. "Crime scene" starts with a long percussive intro that brings Organum to my mind. In "Salar's Dream" the violinplaying of Salar Asid from Iraq introduces some explicit Eastern influences. "Bottle Groove" is a very bluesy piece, etc., etc. The crosscultural "Hilarious Expedition" proves once more that Banabila is able to integrate great many influences and ideas in his concept of ambient music with great subtlety and souplesse. Through his multifaced talent he is able to introduce new challenges within the realms of comfort. (DM)   CALEIDOSCOOP : 'De eerste cd, waarop de muziek voor de theaterproducties, bevat als je het totaal in ogenschouw neemt een soort musique concrète met een Franse, nachtelijke atmosfeer. Op kleiner niveau bekeken is het in feite een continue afwisseling van stijlen, uiteenlopend van ambient, theatermuziek, industrial, plunderphonics en uiteraard wereldmuziek. Het doet soms denken aan Zelwer en zou zo in de prestigieuze Made To Measure -serie van het Crammed label passen. Prachtige muziek, die misschien nog het meest aansluit bij zijn Voiznoiz-serie. De tweede cd, waarop de muziek voor de films, doet meteen meer industrieel en elektronisch aan. Ook hier duikt zo nu en dan de wereldmuziek weer op en tevens vele andere stijlen. Maar het is abstracter en experimenteler en het doet meer aan zijn twee Spherics CDs denken. Het bevat soms ook grillige elementen die aan een band als The Residents herinneren. Toch ademt ook deze CD sfeer uit en wel een mysterieuze. Hierdoor klinkt het geheel consistent terwijl de muziek fijn gevarieerd is. Het is een expeditie die de hele wereld overgaat en middels vele soorten muziek beschreven wordt. Met niets en niemand te vergelijken. Een uniek klankenpalet, dat ook nog eens lekker is om naar te luisteren. Banabila levert een meesterwerk af !' (Jan Willem Broek) PLATOMANIA: Opmerkelijke release van een opmerkelijk muzikant. Met een opmerkelijk oeuvre: in de vele jaren dat hij al meedraait maakte hij zowel ambient-, jazz-, dance- als wereldmuziek. Niet echt in een hokje te vangen dus. Wie denkt Banabila te kennen zal toch waarschijnlijk behoorlijk verrast zijn bij de eerste beluistering van Hilarious Expedition: een bont allegaar van theater- en filmmuziek (o.a. voor de Orkater produktie 'Eiland') waarin het gehele kaleidoskopische verleden lijkt samen te komen. Ik moest er in ieder geval even goed voor gaan zitten. Na de eerste luisterbeurt maakte verbazing en verrassing plaats voor bewondering. Twee CDs (41 tracks!) vol schetsen, soundscapes, experimenten en subtiele melodieën waarbij je van de ene verbazing in de andere valt ! Het is bijna onmogelijk om referenties voor deze muziek te benoemen, maar als het echt moet ; zoek het dan ergens tussen Hector Zazou en een instrumentale Spinvis. Of zoiets. (Peter van Cooten, maart 2005)